تحلیل کیفی رونداعتماد اجتماعی نخبگان مهاجرافغانستانی مشهد

مقاله ی حاضر، پژوهشی کیفی است که با هدف «تحلیل کیفی روند اعتماد نخبگان مهاجر افغانستانی ساکن مشهد» انجام شده است. بی اعتمادی مهاجر به جامعه و تبدیل وی به انسان حاشیه ای، می تواند موجد اختلال در هم نوایی، نظم و انسجام اجتماعی باشد. شناخت اعتماد نخبگان مهاجر به عنوان اشاعه دهندگان فرهنگ اعتماد یا بی اعتمادی به جامعه ی مهاجر و انتقال دهندگان این فرهنگ به جامعه ی افغانستان، حائز اهمیت است. روش بحث گروهی متمرکز در۵ گروه ۵-۳ نفره استفاده گردید و جمع آوری اطلاعات با کمک ابزار بحث نامه، تا مرحله ی اشباع ادامه یافت. ۲۲ نفر نمونه با استفاده از نمونه گیری نظری انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد که بی اعتمادی، بالا و به طور عمده از نوع بی اعتمادی نهادی است. ویژگی های ساختی ایران و نهادها و سازمان ها، مهم ترین عامل بی اعتمادی و عمده ترین دلیل آن، اعمال تحقیر و تبعیض به صورت عنصری ساختاری است که در طول اقامت، تجربیات مهاجرین را شکل داده اند. بنابر نتایج، بی اعتمادی موجود، محصول زوالِ اعتماد عمیقِ نسل اول مهاجر به ایران است که در اثر اعتماد به نظام ارزشی و سیاسی پس از انقلاب به وجود آمده بود. بنا بر نظریه ی زتومکا، ترمیم آن دشوار است.